جدول شاخص
جدول اشارهگر یک ساختار داده اساسی در برنامهنویسی کامپیوتر است که به عنوان مجموعهای مرتب از آدرسهای حافظه یا ارجاعات به عناصر داده دیگر عمل میکند. این ساختار پیشرفته، با ذخیرهسازی آدرسها که به محلهای واقعی داده در حافظه اشاره میکنند، به جای ذخیرهسازی خود داده، دسترسی و تغییر داده را به طور کارآمد تسهیل میکند. این جدول شامل آرایهای از اشارهگرهاست که هر عنصر آن یک آدرس حافظه را در بردارد و به عناصر داده خاصی اشاره میکند، که این ویژگی آن را برای مدیریت روابط داده پیچیده و پیادهسازی ساختارهای داده پویا بسیار ارزشمند میکند. در سیستمهای محاسباتی مدرن، جداول اشارهگر در نرمافزارهای مختلفی از سیستمهای مدیریت پایگاه داده تا هستههای سیستم عامل به کار میروند. آنها دسترسی غیرمستقیم سریع، اختصاص حافظه پویا و سازماندهی انعطافپذیر داده را فراهم میآورند که برای توسعه راهحلهای نرمافزاری کارآمد و قابل مقیاس ضروری هستند. این ساختار چندین Paradigm برنامهنویسی را پشتیبانی میکند و میتواند در زبانهای برنامهنویسی مختلف پیادهسازی شود، که این موضوع آن را به یک ابزار منعطف برای توسعهدهندگان نرمافزار تبدیل میکند. علاوه بر این، جداول اشارهگر نقش مهمی در مدیریت حافظه ایفا میکنند توسط اجازهدادن به استفاده کارآمد از حافظه و تسهیل فرآیندهای جمعآوری زباله.